با بابا و مامان و مامان بزرگ رفتیم بیرون... نمی دونم کجا بود، صداهای بلندی می اومد... روی اونها هم یه جعبه شیشه ای می دیدم... داشتیم بر می گشتیم، مادر بزرگم به بابام گفت، وقتی تو هم اندازه معصومه الزهرا بودی، میاوردمت تشییع شهدا... این نهضت ادامه دارد...
ماشین بزرگا آروم آروم وسط خیابون میرفتن و همه دنبال اونا راه میرفتن و هی گریه میکردن...
پشت ماشینا یه جعبه هایی بود که روی همچیده شده بود و با پارچه پوشونده بودنشون...
انگار یه چیزی رو با پارچه سفید بود پوشنده بودن توش...
همه دست می کشیده به این جعبه ها ... و بعضیا هم وقتی بر می گشتن، دستی که به اونا کشیده بودن، رو سرم من می ذاشتن...
بابام هم گفت:
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
درباره سایت
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت